तू ही रे (Tu Hi Re)

नंदिनी एका खेड्यात राहण्याऱ्या खूप मोठ्या कुटुंबातील वाढलेली मुलगी असते. तिचे सिद्धार्थ नावाच्या शहरात वाढलेल्या इंजिनियरशी लग्न ठरते. लग्नाच्या पहिल्या रात्री नंदिनी सांगते कि तिला खरतर हे लग्न करायचे नव्हते कारण तिला लव-मॅरेज करायचे होते. पण आता लग्न झालय त्यामुळे जसा काय नवरा असेल तो तिने पत्करला आहे.

नंदिनी आणि सिद्धार्थ या दोघांना एक पीहू नावाची मुलगी असते. सिद्धार्थ एका प्रायव्हेट कंपनी  नोकरी करत असतो. तो इंजिनियर असतो. नंदिनी एका कंपनी मध्ये रिसेप्शिनस्टची नोकरी करत असते. दोघांचे एकमेकांवर निरतिशय प्रेम असते. या तिघांचे कुटुंब एकदम मजेत जगत असते. सिद्धार्थला कंपनी मध्ये एक कॉन्ट्रॅक्ट मिळवायचा असतो, पण तो कॉन्ट्रॅक्ट घेण्यासाठी जो मनुष्य येतो त्याला बघून सिद्धार्थ चपापतो कंपनीसाठी डील करण्याऐवजी हा मनुष्य सिद्धार्थ बरोबर डील करतो कि, तू नंदिनीला ठेवतोय त्याहीपेक्षा जास्त मी नंदिनीला सुखी ठेवीन. अर्थातच सिद्धार्थ त्याला काही बोलत नाही. घरी पण नंदिनी पासून हे घडलेले लपवून ठेवतो.

सिद्धार्थला त्या मनुष्याने दिलेली ऑफर खूप मानसिक त्रास देत असते. त्याचा परिणाम नंदिनी आणि सिद्धार्थच्या संबंधांवर होतो. दोघांची उगाचच वादावादी होते, सिद्धार्थ नंदिनीवर रागवतो. हे सगळे झाल्यावर नंदिनीला शंका येते कि सिद्धार्थ तिच्या पासून काहीतरी लपवून ठेवतोय. त्यात भर म्हणून पोस्टाने एक पाकीट येते. त्यात सिद्धार्थचे लग्न झालेले फोटो नंदिनीला सापडतात. ते बघून नंदिनी खूपच अस्वथ होते. आणि आता हे नक्की काय प्रकरण आहे हे शोधून काढायचे ठरवते. अर्थातच हे सगळे ती सिद्धार्थच्या अपरोक्ष करत असते. सिद्धार्थला याबद्दल काहीच कल्पना नसते.

सगळ्यात प्रथम नंदिनी सिद्धार्थचा खूप जवळचा मित्र प्रसादला भेटते. प्रसाद तिला सुरवातीला सांगण्याची टाळमटाळ करतो. पण नंदिनी जेव्हा त्याला पोस्टाने आलेले फोटो दाखवते, तेव्हा मात्र तो खोटे बोलू शकत नाही. तो नंदिनीला सगळी गोष्ट सांगायचे काबुल करतो, जेणे करून नंदिनीच्या मनात कुठलीही शंका राहणार नाही. आता नक्की या गोष्टीमध्ये काय असते, त्या फोटोमध्ये असलेले सिद्धार्थचे लग्न ही काय भानगड आहे हे बघा "तू ही रे" मधे. 

सिनेमा चांगला आहे. पण सुरवातीचे सिद्धार्थ आणि नंदिनीचे प्रेम दाखवून स्टोरी खूप लांबवली आहे असे वाटले. त्यात खूप जास्त वेळ गेला आहे. त्याचप्रमाणे पिहुचे बरेच संवाद फारच आगावू वाटतात सिनेमात प्रेमाचा त्रिकोण आहे हे लवकरच उघड होते. पण त्याचा शेवट नक्की कसा होतोय हे बघण्याची उत्सुकता मात्र लागून राहते. सिनेमाचा शेवट अपेक्षित असाच आहे. पण क्लायमॅक्स जवळ आल्यावर नक्की काय शेवट असेल अशी उत्सुकता वाटते. सिनेमा बघावाच असे काही नाही, पण बघितल्यास फार पश्चाताप होणार नाही. सई ताम्हणकर खूपच चांगली दिसतेय तिने काम पण चांगले केलय. अर्थात भैरवीच्या भूमिकेत तेजस्विनी पंडित चांगली दिसतेय. 

हा सिनेमा बघितला असल्यास किंवा इतर काही प्रतिक्रिया असल्यास  द्याव्या. 

Nandini is a girl from a rich family in a village. She gets married to Sidhharth, who is a city guy and an engineer. First chance she gets to talk to him, she tells him that she intended to love someone, and then marry the same person, but now that she is married to him, she will be very faithful to him.

Fast forward eight years, now Nandini and Sidhharth have a daughter called Pihu. Shdhharth has become engineering manager in a private company. Nandini is also working as a receptionist in another company. Both Nandini and Sidhharth are totally in love with each other and the the family of three is very happy family. 

One day, when Sidhharth reaches office, he meets a high official. Sidhharth looked shocked to see him, but pretends nothing has happened. The person is suppose to sign a very big deal with the company. He offers Sidhharth to sign the contract on condition that Sidhharth should let him take care of Nandini, and he will do it in much better way. Sidhharth keeps quiet and does not even mentions this to Nandini.

Sidhharth is very disturbed by the offer and his behavior changes at home with family. Him and Nandini have frequent arguments without much reason. At that point Nandini starts thinking there is something going on in Sidhharth's mind, which he is not talking out. To add fuel to this suspicion Nandini receives a envelop with photographs showing Sidhharth getting married. This now causes turmoil in Nandini's mind. She decides to find out the truth behind all this, without confronting Sidhharth. Sidhharth is totally unaware of Nandini's struggle. 

Nandini starts with Prasad, who is Sidhharth best friend and knows him for years. He was also there in one of the photos that Nandini received. Prasad denies any knowledge of this, but when Nandini confronts him with the photographs, he agrees to tell her everything in detail, so that there is no confusion in her mind. Now telling you what was the incidences that Prasad narrates would be spoiler and should be watched in the movie "Tu hi re".

Cinema is good. But goes bit slow while Sidhharth and Nandini's happy married life is continuing. But later catches some good pace. Pihu seems to be over smart and bit of over acting. The love triangle is known but still remains interesting for a while. Close to climax, the story line is clear but continues well till the end. Both Sai Tamhankar and Tejaswini Pandit are looking good and acted well. Won't recommend movie as must watch but a good pass time.

Do let us know your comments.  

Direction

• Sanjay Jadhav संजय जाधव 

Cast

• Sai Tamhankar सई ताम्हणकर 
• Swapnil Joshi स्वप्नील जोशी
• Tejswini Pandit तेजस्विनी पंडित 
• Sushant Shelar सुशांत शेलार 
• Baby Mrunal Jaadhav बेबी मृणाल जाधव 
• Girish Oak गिरीश ओक 

मी अमृता बोलतेय (Mi amruta bolatey)

 ही गोष्ट आहे "अमृता देवकुळे"ची. अमृता देवकुळे ही एकुलती एक मुलगी. हिच्या आईवडिलांचे हिच्यावर निरातिशय प्रेम असते. हिचे वडील थोडेसे जुन्या विचारसरणीचे असतात. त्यांना अमृताने छोटेसे कपडे घातलेले आवडत नाही, शिवाय अमृताने मुलांशी खूप बोललेले आवडत नाही. त्यांचे म्हणणे असे की कुठला मुलगा चांगला असणार आणि कुठला अमृताचा फायदा घेणार हे ठरवणे अवघड आहे. पण हिच्या आईचे असे मत नसते, ती म्हणते कि अमृता आता मोठी झाली आहे तिला समजत असणार कोण चांगला आणि कोण वाईट ते. शिवाय आजकालच्या पद्धतीचे कपडे घातलेले देखील तिच्या आईला आवडत असते. त्यामुळे तिच्याकडून अमृताला सगळी मोकळीक असते.

पण तरुण वयच वेडे असते. त्या वयात चांगले कोण, वाईट कोण हे समजणे जरा अवघड असते आणि त्यातून प्रेमात पडलं तर विचारायलाच नको. एखादा मुलगा जरा जास्त चांगला वाटू लागला तर विचारायलाच नको. तर अशी हि अमृता, बबन बरोबर खूप मैत्री करते. बबन तिला आवडू लागतो, त्यामुळे ती त्याच्याशी मोकळे पणाने वागू लागते. त्याला कधीही भेटायला ती तयार असते, त्याच्या बरोबर गाडीवर बसून फिरायला जाते. कधी कधी उशीर झाला तर बबनने तिला घरी आणून सोडलेले देखील तिला चालते. एकदा तिचे बाबा, तिला बबन बरोबर बघतात. बबनला बघून त्यांना तो मुलगा काही फारसा पटत नाही. पण अमृताची आई म्हणते, कि तिला तिचे बरे वाईट कळते, तुम्ही काळजी करू नका.

बबन हा तिच्या कॉलेज मध्ये असणारा एक उनाड मुलगा असतो. त्याचे मित्र देखील तसेच उनाड असतात, त्याउलट अमृता एक खूप अभ्यासू आणि हुशार मुलगी असते. बबन बरोबर मैत्री झाल्यानंतर अमृताचे देखील अभ्यासाकडे थोडे दुर्लक्ष होते.

बबनची मैत्री / प्रेम खूप दुराग्रही असते. त्याने काही म्हटले आणि अमृताने केले नाही कि त्याला खूप राग येतो. खरं तर या दोघांचे स्वभाव अतिशय भिन्न असतात. पण अमृताला बबन खूप आवडत असतो, त्यामुळे ती या सगळ्याकडे दुर्लक्ष करते. तरुण वयातील मुलांची विचार करण्याची पद्धतच वेगळी असते. या तरुणांना काय सांगणार. त्यांना एकमेकांचे दोष दिसतच नाहीत. या दोघांची इतकी मैत्री होते, कि त्यांच्यामधील अंतर गळून पडते आणि व्हायला नको ते होते. ते झाल्यावर अमृताचे डोळे खाडकन उघडतात. कारण घरातील संस्कार आणि बबनचे बेभान वागणे यामुळे अमृताला झालेल्या गोष्टीचा खूप पश्चाताप होतो

तिचे अंतर्मन तिला सगळ्या गोष्टीचा विचार करायला भाग पडते त्यात तिच्या असे लक्षात येते कि बबन हा तिच्यासाठी योग्य नाहीये. जे झाले ते झाले, आता या पासून दूर व्हायचे व बबनला भेटायचे नाही. त्याप्रमाणे ती त्याला टाळू लागते.

बबन हा मोठ्या राजकारण्याचा मुलगा असतो. बबन निवडणुकीला उभे राहण्याचे ठरवतो. त्याचे बऱ्याच राजकारणी लोकांशी संबध असतात. याचे बऱ्याच दादा मंडळींशी ओळख असते. निवडणुकीमध्ये प्रकाश घोरपडे म्हणून बबनच्या विरोधात उभा असतो. प्रचार करण्याच्या भानगडीत दोन्ही कडील मुलं एकमेकांशी खूप भांडतात. बबनला राग आला कि बबन बेभान होत असतो, या मारामारीत बबन एकाला खूप बेदम मारतो, त्यामुळे पोलीस येतात. या सगळ्या प्रकारात बबनला कॉलेजमधून काढून टाकतात. हे सगळे बघून अमृता बबनला समजावून सांगण्याचा प्रयत्न करते, तर बबन अमृतालाच ओरडतो व तिच्याशी असभ्यपणे वागतो. एकूण बबन मानसिक रित्या नॉर्मल नसतो हे अमृताला कळून चुकते. अमृताची मैत्रीण पिंकी, प्रकाश घोरपडेच्या प्रेमात पडते.  पिंकी रात्र रात्र प्रकाशच्या घरी जाऊन राहू लागते. हे सगळे खंर तर अमृताला पटत नाही. स्वत:च्या अनुभवावरून, अमृता तिला प्रकाश पासून दूर जाण्याचा प्रयत्न करते. पण अमृता या प्रयत्नात सफल होत नाही. पिंकीला प्रकाश फसवतो, आणि पिंकी या भरात आत्म्यहत्या करते.

अमृता पिंकीच्या आत्म्याहत्येच्या प्रकरणी प्रकाशच्या विरुद्ध साक्ष द्यायला उभी राहते. या केस मध्ये अमृता काय करू शकते ? बबन व तिच्या संबंधाचे पुढे काय होते हे बघा "मी अमृता बोलतेय" या सिनेमामध्ये.

सिनेमाचा उद्देश चांगला आहे. विचार न करता प्रेम करू नका, आई वडिलांचे ऐका. ते तुमच्यावर अतिशय प्रेम करतात. कुठल्याही लोकांवर खूप विश्वास टाकू नका असे बरेच बोध या सिनेमातून घेता येतील. पण सिनेमा काही जमलाय असे वाटत नाही. हे सगळे सांगायला अमृताचे भूत अवतरण्याची काहीच गरज नव्हती. आधी खूप चांगला असणारा बबन एकदम इतका कसा बेभान होतो, हे समजत नाही. म्हणजे सुरवातीपासून त्याची तशी प्रतिमा दाखवली असती तर बरे झाले असते. हे अचानक झालेले रुपांतर काही पटले नाही. सगळ्या कलाकारांनी चांगले काम केले आहे. पण कथानकात अजिबातच दम नाही, दिग्दर्शकाला देखील खूप वाव आहे असे वाटले नाही

हा सिनेमा बघावाच असा अजिबात नाही. पण बघितला तर टाईमपास होईल . तुम्ही हा सिनेमा बघितला असल्यात तुमची प्रतिक्रिया जरूर लिहा.


This is a story of a girl "Amruta Devkule". She is the only daughter of her parents, and both her parents love her very much. Her father is Orthodox and does not like Amruta to wear short and reveling dresses, He also does not like hes mingling too much with boys. He is always worried about the bad boys taking undue advantage of Amruta's simple and pious nature. Her mother thinks little differently. She feels Amruta has grown up now can can decide what is good for her and what is bad. She also feels that Amruta can wear modern style dresses like all other girls. So she is kind of supporting Amruta to certain level.

As she is entering her youth, she is entering the phase where at times gets emotional. As they say love is blind, she is not able to think clearly. During this phase she actually fells in love with boy called Baban. She has totally fallen for him. She has developed thick friendship with him and is very free with him. She is ready and eager to meet him at any time of the day, likes going out with him on his bike. Several times, on getting late, Baban will drop her at her home on bike. Once her dad sees her with Baban. He did not like Baban by his looks. He tries to suggest this to Amruta, but her mother pacifies him saying Amruta is maturing with her age, and knows what's good for her, and he need not be upset about it.

Baban is a carefree boy with no attention to his studies. He is also in same kind of company where the whole gang spends more time outside the classes. And at times involved in bullying and road fights. On the other hand Amruta is very sincere and studious student. She is very good in her studies, but after this friendship and love, she is also getting bit ignorant in her studies.

Baban is bossy and over possessive about the relation with Amruta. If Amruta does not meet his demands, he gets upset. Actually the nature of both of them is exactly opposite. But as Amruta is mad in love and blind towards him, she always ignores these kind of differences. With her youth her thinking pattern is rapidly changing, and she is not able to see the dark side of Baban at all. On one such occasion, while in deep love, they cross the boundaries of decency and now Amrutha is shocked at what she has done. Now she is upset with herself, she can not accept this herself due to the teachings at home and uncontrolled behavior of Baban. 

Now she is really in mental turmoil. She is trying think hard, and find a way out of this. Now she is able to clearly think that Baban is not the right person for her. Now she decides, that she should leave her past behind and quit relationship with Baban.

Baban is son of a politician. He decides rung for the college election. He is in contact with local politicians and rowdies. His opponent is Prakash Ghorpade. At the time of canvasing for the elections the two groups of Baban and Prakash come in front of each other and clash. This leads to few injuries. In this process Baban looses his temper and hit a boy from opposing party really badly. Cops come into the picture due to this and Baba is arrested. This leads to removal of Baban form his college. Upset Baban meets Amruta, and she tried hard to explain Baban his mistakes, but Baban again looses his temper and shouts and abuses Amruta. At this point Amruta realizes that Baban is not mentally sound person.

During this period, a good friend of Amruta gets friendly with Prakash Ghorpade. And very quickly gets into  relationship. She starts staying at his room for nights. Amruta is realizes that Pinky is falling in similar trap, she tries hard to convince her good friend to keep away from this. But Pinky takes it the other way and continues the relationship. But very soon Prakash ends the relationship and devastated Pinky commits suicide.

Amruta decides to stand in court and be a witness in Pinky suicide case. But can she really make a difference in the case ? What happens between her and Baban ? What is the morral of this movie ?

There is a good thought behind the movie. Basically it tries to impose that in youth, one should not get into love and relationship just blindly. Need to be little thoughtful. The movie os okay bit nor very good. Some incidences are mismatch in the movie, like behavior of Baban. The actors are all good and have acted well. The storyline and script seems to be bit week.

Finally I would like to say the movie is not too good to watch but could be a good pass time. Do write your comments on the movie if you have seen it or on my review.

Cast

• Madhura Velankar मधुरा वेलणकर
• Rajesh Shrungarpure राजेश शृंगारपुरे
• Pradip Velankar प्रदीप वेलणकर
• Madhu Kambikar मधु कांबीकर
• Siddarth Jadhav सिद्धार्थ जाधव
• Dr. Amol Kole डॉ. अमोल कोळे
• Uday Sabnis उदय सबनीस
• Vrushali Kulkarni वृषाली कुलकर्णी
• Girish Oak गिरीश ओक

Direction

• Samruddhi Jadhav समृद्धी जाधव

Link to watcLih online

मनातल्या मनात (Manatalya manat)

अमोल चिटणीस एक अतिशय निरागस, प्रसन्न, स्वच्छंद व मनमोकळी मुलगी एका कॉलेज मध्ये मराठीत
एम. ए. करत असते. हिला एक लहान भाऊ असतो. घरात आई, वडील आणि हि दोघे भावंडे असे राहत असतात. वडील प्रकाशक असतात. अमोल चिटणीस वर्गात जेव्हा शिक्षक कविता शिकवत असतात, तेव्हा त्या कवितांचे नुसते रसग्रहण करत नाही तर त्यात ती रममाण होते. वर्गात जास्त मुली आणि कमी मुलं असतात. एक दिवस अचानक फादर रोड्रीगो त्यांच्या कॉलेज मध्ये दाखल होतात. ते त्यांच्या वेशात येतात त्यामुळे सगळ्या मुलांना ओळखू येतात. प्रौढत्वाकडे झुकलेले फादर सगळ्यांच्या कुतूहलाचा विषय बनतात. पण फादर मात्र शांतपणे वर्गात एकटेच मागच्या बाकावर बसतात.

अभ्यंकर सर कविता शिकवत असतात, आणि बरेचदा सगळी मुलं त्यांची टर उडवत असतात. अमोलला अभ्यंकर सरांकडून बरेचदा टोमणे ऐकावे लागतात, कारण हि मुलगी कविता शिकवणे सुरु झाले कि त्यातील स्वप्नात रममाण होते.

फादर रोड्रीगो यांना मराठीत एम. ए. करण्याची खूप इच्छा असते, पण फादर झाल्यामुळे त्यांना वेळ मिळालेला नसतो. आता थोडा वेळ मिळाल्याने ते एम. ए. करण्याचे मनावर घेतात. वर्गात सगळी मुलं लहान आणि हे एकटेच मोठे, ह्यामुळे ह्यांना खूप अवघडल्यासारखे वाटते. ते अवघडलेपण अमोलच्या लगेच लक्षात येते व फादरला वर्गात सामावून घेण्याच्या दृष्टीने ती त्यांच्याशी गप्पा मारू लागते. फादर आणि अमोलची मैत्री वाढू लागते.

इकडे चर्च मध्ये एक मारिया नावाची मुलगी फादर रोड्रीगोला भेटायला येते आणि सांगते कि तिला फादर सम्युअल पासून दिवस गेले आहेत. रोड्रीगो, मारियाला सांगतो की ते सुपेरीअरशी बोलतील आणि फादर सम्युअलला तुझ्याशी लग्न करायला भाग पाडण्यात येईल. पण प्रत्यक्षात सुपेरीअर फादर, मारियाच्या आई वडिलांना तिचे लग्न दुसऱ्या मुलाशी करून देण्याचा सल्ला देतात. या निर्णयाने फादर रोड्रीगो खूप खिन्न होतात. या प्रसंगानंतर त्यांचा चर्चमध्ये असलेल्या मुल्यांवरील विश्वासाला तडा जातो.

फादर या गोष्टींवर खूप विचार करतात. सुपेरीअरच्या मताच्या विरुध्ध जातात, त्यामुळे सुपेरीअर त्यांना एका दूरच्या गावात सेवेसाठी पाठवू लागतो. त्यामुळे यांचे क्लासेस बुडू लागतात. फादर कॉलेज मध्ये येत नसल्याने इकडे, अमोल खूप अस्वस्थ होते. तिला त्यांची खूप काळजी वाटू लागते. फादर तिला तिथे भेटतात आणि मग अमोलला खूप बर वाटत. फादरला देखील अमोल भेटल्याने खूप छान वाटते. शेवटी या दोघांचे जुळलेले भावबंध त्यांना कुठवर आणि कशी साथ देतात, या भावबंधाचे पुढे काय होते हे बघा "मनातल्या मनात" या सिनेमामध्ये.

सिनेमा ठीक आहे. बघावाच असा काही नाही. सिनेमाचा शेवट मात्र अनपेक्षित आहे. फादर गावातून कॉलेज मध्ये जाताना, सायकलवर जातात, ते सारखे सारखे आणि बराच वेळ दाखवून खूप वेळ वाया घालवला आहे असे वाटते. गोष्ट खूप वाढवता आली नाही पण सिनेमाची वेळ तर कमी करायची नाही या तत्वामुळे, हा वेळ घालवला आहे कि काय असा प्रश्न पडतो. त्याचप्रमाणे, अमोल आणि फादर रोद्रिगो मध्ये धर्मावर झालेले संवाद खूप खोटे वाटतात. फादर जेव्हा सांगतात कि सगळे धर्म म्हणजे अंतिम ध्येयाकडे नेणाऱ्या वेगवेगळ्या वाटा आहेत. हे वाक्य अगदीच खोटे वाटते, कारण ख्रिश्चन धर्माच्या मते, येशू हाच फक्त मार्ग आहे. हे वाक्य हिंदू धर्माचे म्हणून अमोलच्या तोंडी घातले असते तर ते जास्त भावले असते.

फादर रोद्रिगो म्हणून गिरीश ओक आहे. अर्थात त्यांनी काम चांगले केले आहे, यात वादच नाही. अमोल (बहुदा हेमांगी कवी) हिचे काम ठीक आहे. सिनेमा सगळ्यांनी एकत्र बघता येईल असा आहे, पण सिनेमाच मुळात "बघावाच" या विभागात मोडत नसल्याने, फार वेळ असल्यास सिनेमा बघा.

तुमच्या प्रतिक्रिया जरूर लिहा.



Amol Chitnis is a pleasant, open minded and simple girl doing her MA in Marathi. She has a younger brother in 10th standard. They has a happy family with parents. Her father is publisher of books and mother is home maker. Amol had a habit of enjoying poems in the class, and frequently gets lost in the thoughts about it, living them in the dreams. As expected there are few boys and more girls in the class doing MA in Marathi.

One day Father Rodridgo comes to the class with intention to join college for MA. Since he is in his robe,  everyone know he is a Father in a church. He is a middle aged man much older than most of the students, so all the students are curious about him. But Father is well composed person and sits on one of the class benches.

From first day itself Amol develops friendship with Father. She learns that Father was very much interested in perusing MA in Marathi but since he had to serve church, he could not pursue his MA that time. Now with some time to spare he decides to take up that wish and joins college. He is also planning to restart the magazine, which was closed down by the church due to lack of interested personnel to run it. Amol is helping him to bridge the generation gap between Father and other students in class, and very soon they are good friends.

One of those days in the church Father meets a girl called Maria, who is frequent church visitor. She seems very upset and on further probing revels that she is pregnant and carrying a child of Father Samuel. Rodrigo promises her to talk to Father superior and permit Father Samuel to marry her. As per the promise he goes and talks to Father superior. But Father superior advises Maria's parents to marry her off to another person. Father Rodrigo is sad and disturbed due to this incidence. He looses his faith on the church and its value system.

Father Rodrigo is deeply thinking about all this, discusses this with some of his colleagues and finally goes back to Father Superior and discusses this. In return Father Superior sends him to another church for extra work. As a result he is not able to attend classes. Amol tries to contact Father in his absence and is worried about his well being. Finally looking for him she reaches the church and meets Father Rodrigo there. Both are very happy so see each other after a while. Amol invites him for a dinner at her home. This is a beginning of a delicate emotional relationship between them. The movie develops nicely from hereafter.

The movie is OK and not in "must watch" category. The movie ends with a bit of unexpected and interesting twist. At times movie gets repetitive like the Father riding bicycle from his church to the college. Some interesting discussions between Father Rodrigo and Amol on religion. One of the Father's statement is All the religions are different paths leading to the same ultimate god. This does not really fit into conventional Christen preaching but fits more with the understanding of Hinduism, so would have been appropriate if said by Amol.

Girish Oak as Father looks good and he has acted well. Hemangi Kavi as Amol is good too. The movie is a family movie and can be watched with children. Final note is watch the movie if you have time do and comment on the movie and review in the comments section. 

 Cast

• Dr. Girish Oak डॉ. गिरीश ओक
• Hemangi Kavi हेमांगी कवी
• Purushottam Berde पुरुषोत्तम बेर्डे
• Rajan Tamhane राजन ताम्हाणे
• Anand Abhyankar आनंद अभ्यंकर
• Anant Abhyankar अनंत अभ्यंकर
• Smita Tambe स्मिता तांबे
• Gaurang Choudhari गौरांग चौधरी
• Milind Phatak मिलिंद फाटक

Direction 

• Girish Mohite गिरीश मोहिते 

Link to watch online

आम्ही असू लाडके (Amhi asu ladke)

शालिनी बुध्धिसागर या एका मोठ्या कॉलेज मधील प्रिंसिपल असतात. त्यांचा मुलगा अभिजित हा अगदीच सामान्य बुध्धिचा असतो. म्हणजे त्याला खुप जास्त मार्क वगेरे मिळत नसतात. तर शालिनी बुध्धिसागर यांच्या मते जी मूल हुशार असतात त्यांच्यावरच मेहनत घ्यायला हवी.



आपण बुद्धीत कमी असल्याचे, सारखे डोक्यावर ओझे असल्याने एक दिवस अभिजित आत्महत्येचा प्रयत्न करतो. हे बघून शालिनी बुध्धीसागर खूप वैतागते. तिचा भाऊ रघुनंदन याला फोन करून बोलावून घेते व अभिजीतला थोडे दिवस मामाकडे पाठवण्याचा निर्णय घेतला जातो. अभिजित आत्महत्येच्या धक्क्यातून बाहेर येण्याचा प्रयत्न करत असतो, तेव्हा अर्चना नावाची एक मुलगी रघुनंदनमामाला भेटायला येते. ती दोघांना शाळेत चित्रकला स्पर्धेचे आमंत्रण देते. अभिजितला खरतर तिथे जायचे नसते, पण दोघांच्या आग्रहाखातर तो तिथे जातो. तिथली शाळा बघून त्याच्या आश्चर्याला पारावर उरत नाही. मतीमंद मुले आनंदाने व निरागसपणे चित्र काढत असतात.



त्यांचे एकदम वेगळे जीवन बघून अभिजित विचार करू लागतो.बऱ्याच दिवसाने हातात ब्रश आणि स्केत्चींग पेपर घेऊन एक सुंदर चित्र काढतो. हे चित्र बघून अर्चना त्याला शाळेत चित्रकला शिकवण्याची विनंती करते. अभिजित देखील त्या शाळेत जाऊन शिकवण्याचा प्रयत्न करतो. सुरवातीला त्याला जमत नाही, पण हळू हळू त्याला तिथे खूप आवडू लागते. येथील जीवन बघून त्याला आयुष्यात दुख म्हणजे काय याची चांगलीच जाणीव होते. अभिजित इथे रमतो, त्याला मतीमंद मुलांसाठीच काम करावे असे वाटू लागते, पण शालिनी बुध्धीसागरच्या मनात अभिजितसाठी दुसरेच प्लान असतात. तिला अभिजीतला हॉलंडला शिक्षणासाठी पाठवायचे असते.


शेवटी अभिजित काय करतो, मतीमंद मुलांचे काय प्रश्न असतात, समाज मतीमंद मुलांकडे कसे बघतो, त्याचप्रमाणे, त्यांचे आई वडिलांचा मुलांकडे बघण्याचा दृष्टीकोन कसा असतो हे बघा "आम्ही असू लाडके" मध्ये.

सिनेमा अत्यंत सुंदर आहे. सुबोध भावे मस्तच. मतीमंद मुलांचे प्रश्न खूप वास्तविकपणे आपल्यासमोर मांडले आहेत. प्रत्येक नात्याचे कसे विविध कंगोरे असतात याचा प्रत्यय देण्याचा खूपच चांगला प्रयत्न केला आहे. गिरीश ओकने एका मतीमंद मुलाच्या बापाचे काम केले आहे, त्याचे विक्रम गोखले, अप्रत्क्षपण॓ जे डोळे उघडतो ते बघण्यासारखे आहे. सगळेच सानावाद अगदी मनाला भिडतात. अभिजीतचे व एका आजीचे संवाद खूपच सुंदर. मतीमंद मुलांचा अभिनय पण खूप सुरेख. या मुलांना कसे काय हे काम करायला जमले, हा प्रश्न मनात आल्याशिवाय राहत नाही. सिनेमा बघताना, डोळे पाणावल्याशिवाय राहत नाहीत. या सिनेमाने तरी समाजाचा मतीमंद मुलांकडे बघण्याचा दृष्टिकोन बदलेल असा विश्वास वाटतो. सिनेमा जरूर बघा. तुमच्या प्रतिक्रिया अवश्यलिहा.




Shalini Budhhisagar is Principal of an Engineering College. Her son Abhijit is not doing well in education. Shalini is an ambitious lady and working hard for success. But she feels that world if for bright students, and bellow average students are not worth the attention.




Abhijit is frustrated with the competition and attempts suicide, but is saved. Raghunandan, Shalini's brother offers to take Abhijit to Kolhapur to take care of him till he recovers form the setback. For few months Abhijit is inactive. Once while visiting a school for mentally retarded children, his interest in art is awakened. He starts drawing sketches again.



When Abhijit and Raghunandan visit school to present one of his sketch to the school, they come to know that the Art teacher is getting married and quitting the school. Abhijit was requested to visit the school for few days and teach art to children. Initially reluctant, he agrees.



His initial days were difficult to deal with the mentally retarded children. But slowly he started enjoying it and get involved with the school. While Shalini, his mother keep insisting that he should go for further education, he keep avoiding and ignoring it. All his mind is in the progress of the school and the problems the school is facing. What happens to Shalini's plans for Abhijit needs to be watched in the movie.

Some of the dialogues are really nice like Raghunandan tells Abhjit, "The sorrows you feel are sorrows, and small problems in your day to day life, you have yet to see the real sorrows." Overall a really nice movie and I would like to say all parents should watch it.





Cast

• Neena Kulkarni नीना कुलकर्णी
• Girish Oak गिरीश ओक
• Subhodh Bhave सुबोध भावे
• Smita Sarvade स्मिता सरवडे
• Ganesh Joshi गणेश जोशी
• Vikram Gokhale विक्रम गोखले

Director

• Abhiram Bhadkamkar अभिराम भडकमकर

Link to watch online