दहावी फ (Dahavi Pha)

02 

 रावसाहेब पटवर्धन शाळेत (किंबहुना कुठल्याही शाळेत) वर्ग मुलांच्या कुवतीनुसार निर्माण केलेले असतात. त्यात मुख्यत्वेकरून "अ" तुकडी हुशार मुलांची तर बुद्दू मुलांची तुकडी "फ" असा एक अलिखित नियमच आहे. तशीच "दहावी फ" हि रावसाहेब पटवर्धन शाळेतील मुलांची तुकडी. या तुकडीतील मुले, हि गरीब आई-बापांची, ज्यांना पोटापाण्याची सोय लावण्यासाठी होण्याऱ्या कामाच्या रगाड्यात मुलांकडे लक्ष द्यायला वेळ नसतो अश्या गरीब आईबापांची असतात. दहावीच्या सहामाही परीक्षेत इतर तुकडीतील सगळी मुले चांगल्या मार्कांनी पास होतात तर दहावी फ मधील फक्त ३ मुले अतिशय कमी मार्कांनी सगळ्या विषयात पास होतात व इतर मुले नापास झालेली असतात.


आधीच निकाल खराब लागलेला, त्यात अ तुकडीतील एक मुलगा, फ तुकडीतील मुलाला चिडवतो. त्यात सगळी तुकडीच एकमेकांशी भांडायला लागते. आता या भांडणात नक्की कोणाची चूक हे समजून न घेता, चूक फ तुकडीतील मुलांचीच असणार असा शिक्षकांचा समज होतो आणि ते फ तुकडीतील सगळ्या मुलांना ५० रुपयांचा दंड ठोठावतात. या सगळ्या प्रकाराने फ तुकडीतील मुले खूप चिडतात व रागाच्या भरात शाळेत तोडफोड करायचा निर्णय घेतात.



एके दिवशी रात्री व्यवस्थित प्लान करून मुले शाळेतील प्रयोगशाळेवर हल्ला करतात. त्यांना रस्त्यावरील एक मुलगा मदत करतो. शाळेत तोडफोड तर करतात, पण त्या तोडफोडीत सामील असलेल्या "सिद्धार्थ जाधव" नावाच्या मुलाची ओळख दुसऱ्या दिवशी शाळेतील शिपायाला पटते. आता एक मुलगा फ तुकडीतील आहे असे कळल्यावर सगळी मुले फ तुकडीतील असणार असा सगळ्यांचा विश्वास बसतो. प्राचार्य पोलिसांकडे तक्रार करण्याचे ठरवतात.



शाळेत गणित व शास्त्र शिकवणारे शिक्षक गणेश देशमुख हे मात्र फ तुकडीतील मुलांना मिळण्याऱ्या वागणुकीवर खुश नसतात. त्यांना या मुलांबद्दल तितकेच प्रेम असते, जितके त्यांचे अ तुकडीतील मुलांवर असते. ते मुलांना प्रेमाने विचारतात कि अशी नासधूस का केलीत? पण सुरवातीला मुले नीट उत्तरे देत नाहीत. पण जेव्हा मुलांना खात्री पटते कि देशमुख सर चांगले आहेत तेव्हा हि मुले सगळे खरं खरं सांगतात. मग या तोडफोडीची प्रायश्चित्त म्हणून सगळी उपकरणे मुलांनी स्वताच्या मेहनितीने भरून द्यायची असे ठरवतात. मुले पण त्याला होकार देतात. काही गोष्टी तर दुरुस्त करून वापरणे शक्य असते पण काही गोष्टी विकत घ्यायला लागणार असतात. या सगळ्याचा खर्च २५००० येणार असतो, तो खर्च सगळी मुले काम करून, पैसे जमा करून भरून देण्याचे ठरवतात. आता या मुलांना या सगळ्यात यश येते का ? या मुलांना इतर शिक्षक आणि विद्यार्थी समजून घेतात का हे बघा "दहावी फ" मध्ये.

सिनेमा अतिशय उत्तम आहे. घरातील समस्त जनांना घेऊन बघण्यासारखा आहे. सिद्धेश जाधव ची आई देशमुख सरांबरोबर जे काही बोलते ते अगदी खरं आहे व खूप विचार करण्याजोगे आहे. देशमुख सर त्यांच्या कॉलेजजीवनातील प्रसंग सांगतात तो खूप चटका लावण्यासारखं आहे. अतुल कुलकर्णीचा गणेश देशमुख खूपच छान, त्याचबरोबर ज्योती सुभाषची भूमिका पण अतिउत्तम. सिनेमातील सगळेच लोक आपापल्या परीने चांगली भूमिका करतात.

अगदी सामान्य वाटणाऱ्या मुलांमध्ये पण खूप काही चांगले गुण असतात, त्याची चांगली जोपासना करायला पाहिजे असा संदेश हा सिनेमा देऊन जातो. सिनेमा अगदी जरूर बघावा असाच आहे. तुमच्या प्रतिक्रिया जरूर लिहा.

Raosaheb Patwardhan School has sections of students in every class according to merit. Section A are all bright & studious student and Section F is all dull. This is the usual convention in most Indian schools. Same is the case with this 10th F of Raosaheb Patwardhan High School. Most of the students in 10th F class are from poor families, where parents have to work hard, and do not have time to pay attention to the kids.

In the mid term examination almost all the students from section A through E pass, but from section F only three pass with minimum passing scores and all others fail in one or more subjects. Because of this, school principal warns section F students, that unless they show improvement immediately, they will not be allowed to appear for the board examination. And we all know how important is Board Examination in India.



All the section F students are upset due to the poor results, and to add fuel to fire a boy from section A comments and teases section F boys. This leads to a fight in the school and the section F children were held responsible. They are all made to pay Rs. 50 fine, despite of their bad economic condition. Disturbed by this injustice, they decide to break open the school and take revenge.

Soon one of the nights, they make a plan and attack the school. They destroy several things, but main destruction was the science lab. One street boy also helps them in the process. While doing this, one of the watchman get small injury. But he recognizes one of the students in the gang. He identifies Sidhharth Jadhav of section F. Now since Sidhharth is from Section F, the authorities conclude that all the children of same section were in the gang. The principal decides to involve police in the incidence.


Ganesh Deshmukh, Science and Mathematics teacher is a balanced person, and he loves the Section F as well as section A. He takes initiative and intervenes. He convinces principal that involving police will have multiple implications and might earn bad name for the whole school. He starts talking to the section F students. Initially the students are reluctant to talk to him, but slowly they realize, he is really considerate and is caring for them. Finally the students confess and ask for his guidance.



Prof. Deshmikh strikes a deal with the children. To protect them from police complaint and other embarrassments they should earn money and rebuild all the things they broke. Also they can repair the things themselves if they can, to save some money. Total expenses are estimated to be Rs. 25,000. The students take the challenge and start working on it as a team. Can the students do it ? Do they get help from others ? Do they get help from teachers.? Do they accept this help.? To get answers to all these you should watch "Dahavi Pha. 



The movie is really good and I would recommend to all. This is an entertaining movie. Some conversations are really thought provoking. Conversation between Prof. Deshmukh ans Sidhharth's mother is one such. Prof. Deshmikh's incidence from his college is really touching. Atul Kulkarni is really good like most of his recent roles. Jyoti Subhash is good too. In general all the people have acted well, though many of the students are new actors.



This movie highlights the point, how ordinary looking kids have some good talent and skill, which just needs a bit of polishing and it glows. Do watch the movie if you have not. And do write your comments in the comments section below.


Cast

• Atul Kulkarni  अतुल कुलकर्णी
• Rajesh More  राजेश मोरे
• Shreeram Ranade श्रीराम रानडे
• Yashodhan Baal  यशोधन बाळ
• Satish Taare सतीश तारे
• Sunil Godase  सुनील गोडसे
• Sampat Kambale  संपत कांबळे
• Jyoti Subhash ज्योती सुभाष
• Milind Gunaji मिलिंद गुणाजी
• Renuka Daftardar रेणुका दफ्तरदार

Direction

• Sumitra Bhave सुमित्रा भावे
• Sunil Sukhthankar सुनील सुखटणकर

Link to watch online


Movie

फॉरेनची पाटलीण (Forenchi Patlin)

तात्या उर्फ बळवंतराव पाटील हे तांदुळवाडी नावाच्या एका छोट्याश्या मागासलेल्या खेड्यातील एक सरपंच. भारतात असलेल्या सगळ्याच खेड्यासारखे हे एक गाव, जिथे, बस येते पण रस्ते खराब, गावात पोस्त मास्तर येतो पण पोस्त ऑफिस दुसऱ्या गावात. अश्या या गावातील तात्या मात्र खूप पुरोगामी विचाराचे. ह्यांनी आपल्या मुलाला शिकायला इंग्लंड मध्ये पाठवलेले असते. यांची बायको गोदाक्का खूप कर्तबगार, आणि कष्टाळू. या जोडप्याला तीन मुले. राम, प्रकाश आणि पुष्पा. पुष्पा कॉलेज मध्ये जाणारी, राम इंग्लंड मध्ये, प्रकाश गावातच शिकत असतो. गोदाक्काला प्रत्येक वाक्यागणिक सारख्या म्हणी म्हणण्याची सवय असते आणि गोदाक्का सारखीच बडबड करीत असते.



गोदाक्काचे एक स्वप्न असते, की राम शिकून परत आल्यावर त्याचे लग्न करून द्यायचे आणि अशी सून घरात करून आणायची जी घरातील सगळी कामे करील. म्हणजे गोदाक्काला आराम करता येईल आणि चांगलीच सासुगिरी करता येईल. त्यासाठी गोदाक्काने एक मुलगी पण पसंत केलेली असते. पण नियतीच्या मनात काही वेगळेच असते. राम इंग्लंड परत येताना, पसंत केलेली जेनिफर नावाची एक इंग्लिश मुलगी घेऊन येतो. गोदाक्का अगदीच हादरून जाते, तिला जेनिफर अजिबात पसंत नसते, पण तात्या आणि पक्या दोघे जण गोदाक्काची समजूत काढतात आणि गोदाक्का रामला जेनिफरशी लग्न करायला परवानगी देते. अश्या तर्हेने जेनिफरची जानकी पाटील होते.



जानकी लग्न झाल्यावर इथल्या सगळ्या चालीरीती शिकण्याचा खूप मनोमन प्रयत्न करते. तिला इथल्या बऱ्याच गोष्टी जमत नाहीत, पण तरीही तिला त्या सगळ्या गोष्टी खूप छान वाटतात. तिला इथल्या सगळ्या गोष्टी समजावून सांगायला पक्याची खूप मदत. पक्या तिला सगळे गाव, तेथील वेगवेगळ्या जागा, पद्धती दाखवतो, बऱ्याच गोष्टी समजावून सांगतो. पक्याला मराठी येत असते व मोडके तोडके इंग्लिश. जानकीला अजिबातच मराठी येत नसते, पक्याच्या मदतीने जानकी मराठी देखील शिकते.

पण गोदाक्काच्या मनात असतात तशी कामे जानकीला जमत नाहीत आणि गोदाक्काला खूप मदत होत नाही असे गोदाक्काला वाटू लागते आधीच मनाविरुध्ध सून म्हणून घरात आली आणि आता हिला इथल्या पद्धतीने काही नीट जमत नाही असे बघून गोदाक्का हिचा द्वेष करू लागते.



काही कामानिमित्त्य घरातील सगळे लोक गावाला जातात. याच संधीचा फायदा घेऊन जानकी-राम घरातील सगळ्या गोष्टी बदलते, घरात फ्रीज, टीव्ही आणते. घरात काम करायला एक रोबोट पण तयार करते. घरात खूप सुखसोयी करते. गोदाक्काला हे सगळे बघून मनातून छान तर वाटते, पण ती मान्य करीत नाही. थोड्या दिवसाने सगळ्या लोकांना या सुखसोयींची सवय होते आणि सगळे जानकीला शाबासकी देतात. हे काही गोदाक्काला बघवत नाही. काहीतरी कारण काढून गोदाक्का, जानकीला घराबाहेर काढते.



जानकी पण खूप हिम्मतवान असते, त्यात रामची तिला साथ असते. त्यामुळे हे दोघे घर सोडून बाहेर पडतात. तात्या पाटलांना हे काही आवडत नाही, पण बायकोपुढे त्यांचे काही चालत नाही. जानकी घराबाहेर पडल्यावर गावात सुधारणा करण्याचे मनावर घेते. जानकी तिच्या मनसुब्यात यशस्वी होते का , गोदाक्काच्या मनातील जानकीबद्दलचा राग जातो का बघा "फॉरेनची पाटलीन" मध्ये.



सिनेमा विनोदी आहे. पक्या आणि जानकी मधील संवाद खूप मजेशीर आहेत, एकुणातच संवाद चांगले लिहिले आहेत. सिनेमाचे कथानक जरी अगदीच साधे किंवा सामान्य असले, तरी विनोदाच्या जोरावर हा सिनेमा चांगला वाटतो. सिनेमा बघताना उगाच बघितला असे अजिबात वाटत नाही. सगळ्या कुटुंबाला घेऊन बघावा असा सिनेमा आहे. सगळ्यात प्रथम बिलियाना रेडोनीच हि मराठी सिनेमातील पहिली विदेशी नायिका ठरली आहे. काही काही ठिकाणी खूपच शुद्ध मराठी बोलतात आणि कुठे कुठे उगाचच अशुद्ध, ते फक्त खटकले. जानकीने घेतलेला उखाणा खूप मजेशीर आहे. "इतिहासाच्या पुस्तकाला भूगोलाचे कव्हर, रामरावांचे नाव घेते, मी त्यांची लव्हर".

तुम्ही हा सिनेमा बघितला असल्यास, तुमच्या प्रतिक्रिया जरूर लिहा.



Tatya alias Balwantrao Patil is Patil of a small village called Tandulwadi. Whole village respects him well. His wife is Godavari, but everyone calls her Godakka. They have three children, Ram, Prakash and Pushpa. Tatya is a very progressive farmer and sends his son Ram to Europe for further studies.

Godakka dreams of spending time leisurely, once Ram returns and she finds a good bride for him. She is shocked when Ram returns from England with Jenifer and tells them his intentions of marrying her. Godakka is really upset with this plan and scolds and shouts. Tatya manages to control her and finally all agree for the marriage. Very soon Jenifer becomes "Janaki Patil".



Jenifer is trying to learn the culture and customs. She is finding most of the things in the Indian village challenging but interesting. Prakash or Pakya is helping her learn things and takes her around the village to sight seeing. She is fascinated and excited about most of the things. But not used to the chores a daughter in law is supposed perform in such village house. Godakka is unhappy that her dreams of sitting at leisure are not coming true on the other hand Janaki is enjoying life and Godakka had to still slog. Slowly Godakka started hating her, tries to show her inferior.



Taking advantage of the situation that all except Ram of are out of station for a couple of days, Janaki makes improvements in the house. She modifies the interiors, get television and refrigerator. She also makes up and robot to help in household jobs. Gets a milking machine too. Godakka like all these from within, but she just shows off her discomfort. Very soon, all get used to all the new gadgets and facilities and started enjoying it and relying on it. Janaki get all the praise for this, and this upsets Godakka more. Finally Godakka manages a pick a reason and makes sure Janaki and Ram are thrown out of the house and sent to farm house to stay on their own.



Janaki is relay brave lady and with Ram's support she starts staying in the farm house. Both work really hard to make each other happy. Tatya Patil is unhappy with all these but he has to keep quite in front of his wife Godakka. Janaki starts helping voillagaers and does lot of social work. FInally is she able to win he mother in law's heart and gets back to her home or not needs to watched in the movie "Foreighchi Patlin"



This is a very good comedy. Specially some of the dialogues between Pakya and Janaki are too good. The storyline does not really have anything so special, but the movie in general is great entertainment. This is complete family entertainment. Biljana Radonic from Croatia has acted well and it was for the first time that a western actress, was casted in the lead role in Marathi cinema.

Do write your comments on this review and the movie in comments section.



Cast

• Vinay Aapte विनय आपटे
• Surekha Kudachi - Udale सुरेखा कुडची - उदाळे
• Biliana Radonich बिलियाना राडोनीच
• Girish Pardeshi गिरीश परदेशी
• Tejswini Pandit तेजस्विनी पंडित
• Sanjay Mohite संजय मोहिते
• Dr. Sharad Bhutadiya डॉ. शरद भुताडिया

Director

• Pradip Ghonasikar प्रदीप घोनसिकर

Link to watch online 

Marathi DVD 

गोड गुपित (God Gupit)

दिनकरराव जोशी, पुण्याला त्यांच्या उतार वयात एकटेच राहत असतात. यांना २ मुले, १ मुलगी. १ मुलगा अमेरिकेला, तर १ मुलगा व १ मुलगी भारतात, पुण्याबाहेर स्थायिक झालेले. दिनकररावांचे मुलांकडे न राहण्याचे तत्व. त्यामुळे पुण्याला त्यांना एकाकी आयुष्य जगावे लागत असते. पण तरी ते त्यात आनंदात असतात. कारण त्यांना त्यांच्या मित्र मंडळींची सोबत असते, त्यात त्यांना नाट्यसंगीताची आवड असते. त्यामुळे सारखी गाणी ऐकत असतात, आणि जिथे कुठे शास्त्रीय संगीताचा कार्यक्रम असेल तिथे जातात.

त्यांच्या ७० वा वाढदिवस जवळ आलेला असतो, त्यासाठी त्यांची सगळी मुलं पुण्याला एकत्र येऊन वाढदिवस साजरा करायचा ठरवतात. या ३ मुलांची, मुले-मुली अशी एकूण ७ नातवंडे दिनकररावांना असतात. सगळेजण घरी आल्यावर घर अगदी भरून जाते. दिनकरराव तसेच त्यांची सगळी मुले, आणि नातवंड खूपच पसारा घालत असतात. तो आवरता आवरता घरात काम करणाऱ्या शोभाताईंना नाकी नऊ येतात. सगळ्या नातवंडांचे आजोबांवर खूप प्रेम असते. त्यात ही मुलं आजोबांची डायरी वाचतात त्यात त्यांना दिनकर रावांची बरीच गुपित कळतात. दिनकररावांना कुत्रा हा प्राणी आवडत असतो, पण पाळलेला नाही. त्यांना नाट्यसंगीत आवडत असते, घरातील एकटेपण त्यांना दुखी करत असते. पसारा करायला आवडतो, पण आवरायला नाही. हे सगळे वाचल्यावर सगळी मुलं ठरवतात की आता आजोबांसाठी आजी शोधणे गरजेचे आहे.

सगळ्या नातवंडांची आजी शोध मोहीम सुरु होते. सकाळी उठल्यावर सगळी मुले घराबाहेर पडतात, आणि चांगल्या वाटणाऱ्या म्हाताऱ्या बायकांच्या मागे जातात, विशेषता ज्या बायकांना गाण्याची आवड असते अश्या. बऱ्याच मजे-मजेशीर आज्या भेटतात. काहींची लग्न झालेली असतात, काही आधी ठीक वाटतात, मग वेड्या निघतात वगेरे वगेरे. मग अचानक त्यांना एक अनाथालय चालवणारी आजी भेटते, उषाताई केळकर. ह्यांच्या कडे ३०-४० मुलं असतात. अनाथाश्रमात वाढलेली, पण आता मोठी झालेली, मधुराणी, व आदेश हे दोघे असतात. हे तिघे मिळून हे अनाथालय चालवत असतात. उषाताई उर्फ माई यांना पण नाट्यसंगीताची आवड असते, मुख्य म्हणजे दिनकरराव आणि माई यांच्या आवडी जुळतात. आता नातवंड ठरवतात की या दोघांची वारंवार भेट घडवून आणायची, जेणेकरून त्या दोघांना एकमेकांबद्दल जिव्हाळा, आपुलकी, प्रेम वाटेल. आणि हे सगळे घरातील मोठ्यांपासून लपवून करायचे. कारण घरातील मोठे कदाचित या सगळ्या गोष्टीला नकार देतील. मुलं बऱ्याच काही क्लुप्त्या काढून या दोघांना जवळ आणण्याचा प्रयत्न करतात. पण शेवटी त्यांच्या प्रयत्नांना यश येते का ?, घरातील मोठी माणसे मुलांच्या या उपक्रमाला साथ देतात का ? दिनकररावांचे एकाकी पण संपते का? हे बघा "गोड गुपित" या सिनेमामध्ये.
सिनेमा मला स्वताला काही खूप आवडला नाही. कथानक जरी जरा गमतीशीर असले, तरी मनावर एकदम पकड घेत नाही. सिनेमात बहुतेक सगळे नवीन कलाकार घेतले आहेत. त्यामुळे सगळ्यांची अक्टिंग अगदीच सुमार आहे. रीमा लागू आणि दिलीप प्रभावळकर असून देखील हवा तितका प्रभाव पाडू शकलेले नाहीत. आजी शोधण्याच्या मोहिमेत ज्या गमती जमती दाखवल्या आहेत त्यात हसू मात्र नक्की येते. सिनेमातील नाट्यसंगीत ठीक आहे. एकूण सिनेमा बोअर या पठडीतील आहे असे म्हणीन. पण लहान मुलांना कदाचित आवडू शकतो.

तुम्ही सिनेमा बघितला असल्यास, बघितल्यानंतर किंवा मी लिहिलेल्या परीक्षणावर तुमच्या प्रतिक्रिया अवश्य लिहा.
Dinkarrao Joshi, is an senior citizen staying in Pune in his own bungalow. He is retired, has two sons and a daughter. One son is settled in US and other two in Bangalore. Because all his children are away, he is leading a lonely life. Fortunately he is an active person with senior citizen's groups. He has passion for classical music and a special liking for "Natya Snageet". So he is enjoing life.

As he is turning 70, all his children and grand children decide to come together and celebrate his birthday. This would also give them opportunity to spend some time together. And also is possible they want to convince him to join them rather than staying alone. All the family consisting of 3 children, 3 spouses and 7 children, land up in Pune. All are having gala time there. Poor Shobhatai, their household maid is having tough time keeping the house in order. All the grandchildren love Dinkarrao very much.

Grandchildren realize that though he is pretending to be very happy, he tends to feel very lonely at times. They all consult among themselves, and decide that best thing to do will be find a partner for Dinkarrao, that is a grandmother. So children list his likings and also question him indirectly to find a right match for him.

Grandchildren secretly start the search mission. They meet very interesting characters in the process. FInally they meet a very loving and caring lady Ushatai. She is running an orphanage with help of Adesh and Madhu. She is taking care of 30-40 children in the place called rightly as "Savli". So children explore more find out that most of the likings are matching with Dinkarrao. Both are fans of "Natya Sangeet". Children make sure that they get to meet more often. They had a tough task in front of them since they have to do it all without letting their parents know about it.

Watch the movie "God Gupeet"to find out if they are successful, if the get support for the elders, could they find solution to Dinkarrao's loneliness.

The movie is not really a must watch but okay type. Deelip Prabhavalkar and Reema Lagoo are good, but they do not have much scope in the roles. Most of the remaining actors are not as good. Some parts are hilarious specially when the kids are desperately looking for a prospective Grandmother. Kids may like the movie, but may not impress most of the elders.

Do write your comments about the movie as well as review.

Cast

• Dilip Prabhavalkar दिलीप प्रभावळकर
• Reema Lagu रीमा लागू
• Monali Pingale मोनाली पिंगळे
• Vikram Acharya विक्रम आचार्य
• Mayuresh Dhamankar मयुरेश धामणकर
• Atharv Limaye अथर्व लिमये
• Ankita Jog अंकिता जोग
• Sarthak Mangaokar सार्थक माणगावकर
• Sakshi Tendulkar साक्षी तेंडूलकर
• Deepak Damale दीपक दामले
• Ragini Churi रागिणी चुरी
• Prasad Phanase प्रसाद फणसे
• Shubha Prashant Godbole शुभा प्रशांत गोडबोले
• Ashish Dhuri आशिष धुरी
• Sunanda Dhuri सुनंदा धुरी
• Aadesh Bandekar आदेश बांदेकर
• Madhuri Golhale - Prabhulkar मधुराणी गोखले - प्रभुलकर

Direction

• Pramod Prabhulkar प्रमोद प्रभुलकर

जिंकी रे जिंकी (Jinki re Jinki)

एका खेडेगावात एक शेतमजूर असलेल्या कौसल्याबाई उर्फ कोंडाबाईला १ मुलगा १ मुलगी. नवरा साप चावून गेल्याने ही एकटीच दोन्ही मुलांचा सांभाळ करत असते. पण शेतावर काम करून खूप पैसे मिळत नसल्याने, पोट भरण्याची मारामार. त्यामुळे ती मुलांना शाळेत घालू न शकल्याने दोन्ही मुलं खूप व्रात्य आणि दंगा करणारी असतात. त्यात मुलगी इंदू आता जरा मोठी झाल्याने तिला शेतावर काम करायला कोंडाबाई घेऊन जात असत. पण मुलगा भाऊराव दिवसभर खूप खोड्या काढत गावात फिरत. रोज संध्याकाळी घरी आली की, हिला भाऊराव बद्दल काहीतरी तक्रार ऐकायला मिळत असे. रोज भाऊरावला मार मिळत असत. गावातील एक सज्जन गृहस्थ, कोंडाबाईला समजावतात की मुलांना शाळेत घायला हवे, त्यांना शिक्षण घ्यायला हवे. कोंडाबाईच्या मते ती फक्त भाऊरावला शाळेत घालेल, कारण रोज दिवसभर त्याच्या तक्रारी येतात, दिवसभर शाळेत त्या राहिल्याने बंद होतील. शेवटी भाऊराव शाळेत दाखल होतो. त्याच्या जन्मदाखला मिळवायला जरा कष्ट पडतात, पण शेवटी हा शाळेत दाखल होतो.

शाळेत दाखल तर होतो, पण शाळेत एक भोबडा मास्तर म्हणून शिक्षक असतात, ते मुलांना खूप मारत असतात. या शिक्षकाची सगळ्यांना भीती वाटत असते. त्यात भाऊरावला हा शिक्षक घरून डाळ आणि तांदूळ घेऊन यायला सांगतो. घरी इतकी वाईट परिस्थिती असते की भाऊराव काही घरी आईला याबद्दल सांगत नाही. याचे शाळेत लक्ष कमी आणि मास्तरांची भीती जास्त अशी स्थिती असते.

बरेच दिवस झाले तरी भाऊराव डाळ आणि तांदूळ आणत नाही, असे बघून एक दिवस भोबडा मास्तर भाऊरावला पट्टीने बेदम मारतो. भाऊरावचे अंग काळेनिळे होते. भाऊरावला याचा खूप त्रास होतो. दुसऱ्या दिवशी भाऊराव वर्गात जाऊन भोबडा मास्तरला जोरात एक दगड मारतो. आणि या प्रकारानंतर भोबडा मास्तर नोकरी सोडून निघून जातो. त्याचबरोबर भाऊरावची शाळा देखील बंद होते. भाऊराव पुन्हा गावात खोड्या काढत फिरू लागतो. या सगळ्या प्रकाराने, कोंडाबाई खूप वैतागते आणि भाऊरावला शेतावर काम करायला घेऊन जाते.

पण त्याच दरम्यान शाळेत एक दुसरा शिक्षक येतो अरुण देशमुख. हा मास्तर भाऊरावला शाळेत यायला सांगतो पण भाऊराव शाळेत जायला तयार नसतो. मग भाऊराव शाळेत जातो का ? त्याला देशमुख मास्तर कश्या प्रकारे शिक्षण देतात, हे बघा "जिंकी रे जिंकी" या सिनेमात.

सिनेमातील बहुतेक सगळे कलाकार नवीन आहेत. सिनेमाची थीम जरी चांगली असली, तरी सिनेमाचे दिग्दर्शन अजिबात नीट झाले नाहीये. बऱ्याच गोष्टींचा एकमेकांशी काहीच संबध नाही असे संवाद आणि सीन आहेत. सिनेमातील कलाकारांची अक्टिंग पण अगदीच सुमार आहे. एकूणच सिनेमा अतिशय कंटाळवाणा आहे. मी ज्या वेबसाईटवरून हा सिनेमा बघितला तिथे, जरी हा सिनेमा "Must Watch " अश्या विभागात टाकला असला तरी माझ्या मते हा सिनेमा "Must Not watch" या विभागात घालायला हवा. या सिनेमाला बरेच अवार्ड मिळालेले आहेत. पण तरी देखील सिनेमा आम्हाला आवडला नाही .

तुमच्या प्रतिक्रिया जरूर लिहा.

या चित्रपटाला मिळालेले अवार्ड
१. देवाशिष परांजपेला उत्कृष्ट बाल कलाकार म्हणून झी गौरव मध्ये पुरस्कार
२. हैद्राबाद येथे आंतरराष्ट्रीय चित्रपट महोत्सवात गोल्डन एलिफंट अवार्ड.
३. कलकत्त्याला उत्कृष्ट चित्रपट म्हणून गणल्या गेला.
४. कैरो, इजीत्प्तची राजधानी, येथे देखील उत्कृष्ट चित्रपट.
५. नाशिक महोत्सवात उत्कृष्ट फोटोग्राफी
६. झी गौरव मध्ये उत्कृष्ट कथा, सहाय्यक अभिनेत्री आणि उत्कृष्ट बालकलाकार साठी नामांकन
७. उत्कृष्ट शैक्षणिक चित्रपट म्हणून युनेस्कोने शिक्षण प्रशिक्षणासाठी निवड.
८. भाऊ गावंडे यांच्या "प्रकाशाच्या उंबरठ्यावर" या कादंबरीवर आधारित.

Kausalyabai alias Kondabai is a farm laborer. She has two children, elder daughter is Indu and younger son is Bhaurao. Her husband has died few years back by snake bite. Kondabai is having hard time managing family of three with her income. Indu is also accompanying Kondabai on the farm to help get some support for the family income. Bhaurao wonders in the village with few more kids, who do not attend school and keeps creating troubles. Many days, in the evening Kondabai has to listen to complains from villagers, and ultimately Bhaurao gets beating from her.
One day a village leader approaches Kondabai requesting her to admit both her children to school. Kondabai finally decides to admit Bhaurao, since Indu is helping her in work. She manages to approximate his birth date and get birth certificate, and admit him in the school.

There is a teacher called Bhobade Master, he is a terror for children. Bhaurao has earlier seen him beating children, so he is already scared of him. Master demands Bhaurao to get Rice and Millet for him, but since Bhaurao is poor, he did not tell this message to his mother at all. Bhaurao is not learning much, due to this terror in him mind and the whimsical behavior of the teacher.


After few days, master asks Bhaurao about the Rice and Millet he told him to bring, and Bahurao tells him that is not possible. Furious master beats him with a ruler till principle of the school had to intervene. Bhaurao suffers this beating and is really upset with this incidence. Next day, again master picks up some reason to attack Bahurao, but this time Bahurao is prepared and he hit Master back with a stone. Master is injured and Bhaurao is rusticated from the school. After a while master quits the school and leaved the village. Bhaurao is back to his naughty company and starts bringing complains every day. Finally Kondabai decides to take him to farm every day.

After a few days, Deshmukh master joins the school. He invites Bhaurao back to school. But Bhaurao is adamant and does not want to go back to school due to the incidences in him recent past. Was Deshmukh master able to convince Bhaurao, or he not is to be watched in the movie.

It has a really nice theme, but the my opinion is the director has failed to deliver. The actors are all not well known yet. The movie is like an experimental movie made by some students of film school. If you have not watched it, you need not but by chance of you have watched it, please do write your opinion in the comments section below. In spite of being awarded for a good film ( as mentioned below), I did not like the movie.


Awards for this movie:

1. Devashis Paranjpe Best Chile Artist Zee Gaurav Puraskar
2. Hyderabad International Film Festival - Golden Elephant Award
3. Kolkata - Best Movie Award
   
4. Cairo, Egypt - Best Movie Award
   
5. Nashik Festival - Best Photography Award
6. Zee Gourav Puraskar - Nominations for Storyline, Supporting Actress, Child Artist
7. Best Educational Movie - UNESCO has chosen for Educational Training
8. Based on Novel "Prakashachya Umbarthyawar" by Bhau Gavande

Cast

• Devashish Paranjape देवाशिष परांजपे
• Tanay Dighe तनय दिघे
• Varnita Aaglave वर्णिता आगलावे
• Rajashri Waad राजश्री वाड
• Sharad mone शरद मोने

Direction

• Rishi Deshpande ऋषी देशपांडे

Link to watch online

Director's blog